De paden op, de bergen in!

Vandaag nemen we afscheid van Port View House en van Kaapstad. Noah huilt tranen met tuiten, zoals altijd bij een afscheid van wat of wie dan ook.

Onze huurauto arriveert, het is zowat een minivan en iedereen die weet van onze afkeer van een stationcar, deze keer hebben we niet gemopperd...
Het is even wennen met weer een schakelbak, het stuur rechts, de ruitenwissers links en de richtingaanwijzer rechts, maar JP houdt zich kranig en al snel racen we over de wegen.

We rijden nog even over Signal Hill, om van het uitzicht te genieten. Het is bloedheet en dat om 10:00! We stappen snel in onze koele car en beginnen aan onze 350 kilometer.
Het is beredruk op de weg en voor de sir lowry bergpas staan we zelfs in de file! De kinderen kunnen hun draai niet vinden, waarschijnlijk door alle verandering. We besluiten na de pas al te gaan lunchen. Hier in zuid afrika geen wegrestaurants zoals wij ze kennen, maar een farmstall, een oude boerderij met een biologische markt en een café met veeeel beter eten dan in wat voor Europees wegrestaurant ook. Noah neemt zoals altijd een hamburger, JP doet zich tegoed aan een mega tosti, ik neem een wrap met camembert en bacon en Rebecca speelt vandaag voor Raw Rebecca, ze eet alleen groente en fruit.

Daarna is de file opgelost en racen we over een bijna lege weg richting het oosten. Het landschap is glooiend met in de verte de kleine Karoo, een grillig gebergte waar de Boeren ooit overheen trokken. Het is dor en droog, met diverse sporen van bosbranden. De zee zien we even niet meer, maar geen zorgen, dat komt wel weer.

Rebecca tukt een uurtje en Noah kijkt zijn lievelingsfilm van dit moment. Zo vliegt de tijd voorbij en om 17:00 rijden we de poort van Garden Route Game Lodge binnen. Hier waren we vier jaar geleden ook, een oase van rust, een prachtig park en heel kindvriendelijk. We zien wat springbokken en de olifanten!!

Er ligt speelgoed klaar voor de kids, ze krijgen een petje en een gamelist, om de gespotte dieren af te vinken.
We springen nog even het zwembad in, de kinderen hebben lekker veel energie na zo'n dagje autohangen. Als we daarna aanschuiven bij het buffet, stort Noah in. Na twee happen pizza breng ik hem naar bed. Het is een eindje lopen naar onze kamer en als ik hem in bed heb gelegd, vertel ik hem dat de babyfoon niet tot in het restaurant werkt en dat hij lekker moet gaan slapen en ik de deur op slot draai. Hij haalt zijn schouders op en zegt: ach, als er iemand binnenkomt, dan is het of één van jullie of iemand van dit bedrijf die even iets nodig heeft.